Projekt AUXILIUM (łac. „pomoc”, „odtrutka”) jest wielowątkowy, zarówno pod względem realizacji, jak i potencjalnego wykorzystania jego efektów w przyszłości. Jego głównym założeniem było przywrócenie do obiegu utylizowanych odpadów przemysłu odzieżowego - skóry naturalnej. 

Naturalne brzegi błamów skór, fragmenty z błędami garbarskimi, resztki powstałe w trakcie wykroju pożądanych elementów ubrań i akcesoriów, zostały ponownie wykorzystane w postaci patchworkowych błamów.

Realizacja projektu zaczęła się od pozyskania odpadów skór naturalnych, przeznaczonych do utylizacji. Zostały one przekazane przez trzy firmy: pracownię kaletniczą, firmę produkującą odzież oraz firmę zajmującą się tapicerowaniem mebli skórą naturalną. Jakość, wielkość i grubość pozyskanych odpadów była bardzo zróżnicowana. Wstępne prace polegały na segregacji materiałów, głównie pod względem grubości skóry i koloru.

Następnie wykonano próby zdobień, niszczenia (mechanicznego ścierania powierzchni skóry, chemicznego odbarwiania), przeszyć, ręcznych haftów, zdobienia koralikami, perłami, malowania różnymi rodzajami farb (akryl, farba do skór naturalnych, spray). Ostatnim etapem było pokrycie malowanych płaszczyzn emulsją zabezpieczającą skórę przed niszczeniem. Zrealizowanym celem tego etapu było wskazanie kreatywnych możliwości na wykorzystanie odpadów produkcyjnych. Co istotne, zrealizowanym celem było również zaprojektowanie i wykonanie materiału, który może być́ odczytany przez potencjalnego konsumenta nie jako przypadkowy patchwork skórzanych odpadów, ale jako estetyczny, pełnowartościowy produkt.

Kolejnym etapem było zaprojektowanie kolekcji ubiorów i akcesoriów. W ramach założonych sześciu asortymentów powstały: oversize’owa kurtka „bomber”; przeskalowana, klasyczna kurtka z kołnierzem; kamizelka; top; krótkie szorty; kurtka na bazie klasycznej kurtki denimowej z fragmentami z tkaniny.

Zaprojektowane i zrealizowane akcesoria: torba typu „bowling”, płaska torba z tkaniny z elementami ze skóry naturalnej, rękawiczki, trzy kołnierzyki z haftowanym ręcznie detalem.

Następnym etapem pracy było opracowanie szablonów krawieckich, z których część została zlecona konstruktorowi odzieży i przygotowana w programie komputerowym.

Etap realizacji kolekcji okazał się niezwykle czasochłonny i wymagał wielu godzin dopasowywania elementów skórzanych, ich klejenia i zszywania. Jednym z najistotniejszych założeń pracy badawczej było nie tylko wykorzystanie spalanych lub utylizowanych odpadów skór naturalnych, ale opracowanie takiego sposobu realizacji, by nie generować dodatkowych odpadów. Na poszczególnych szablonach krawieckich były więc układane odpady skórzane. Musiały pasować do siebie kształtem i dać się skleić i zszyć. Powstały z nich patchworkowy błam skórzany odpowiadał szablonom krawieckim. 

Krawędzie odpadów skórzanych były klejone różnymi rodzajami klejów – kauczukowym i butaprenem. Po wyschnięciu musiały zostać zszyte na stębnówce. Następnie powstały z nich zaprojektowane asortymenty i akcesoria.

Do realizacji kolekcji wykorzystano stocki materiałów z poprzednich kolekcji – podszewki, tkaniny bawełniane i wełniane, suwaki, część nici, mulina, perły itd.

Kolekcja ubiorów i akcesoriów Auxilium zrealizowała zakładane cele:

- wykorzystanie odpadów skóry naturalnej zamiast utylizacji (wywozu na wysypisko lub spalenia);
- zabranie głosu w dyskusji o wpływie przemysłu odzieżowego na środowisko naturalne;
- wizualizacja projektowania zrównoważonego przez kolekcję ubiorów i akcesoriów, stworzoną z odpadów produkcyjnych; 

- wskazanie na kreatywne możliwości upcyclingu i naprawiania elementów skórzanych; stworzenie kolekcji, która może być bez końca naprawiana przez wykorzystanie techniki patchworku.

- realizacja kolekcji „zero waste” – całkowite wyeliminowanie odpadów 

W ramach procesu projektowego i realizacyjnego powstało sześć asortymentów i sześć akcesoriów, wykorzystujących odpady produkcyjne skóry naturalnej. Kolekcja została pozytywnie przyjęta przez stylistów i dziennikarzy związanych z najważniejszymi magazynami lifestyle’owymi w Polsce, co pozwala mieć pewność, że podobne działania projektowe mają sens i mogą przyczynić się do kreatywnego wykorzystania niszczonych dotychczas materiałów. Realizacja kolekcji z całą pewnością może stać się przykładem „pozytywnych praktyk” projektowych i argumentem w dyskusji o negatywnym wpływie przemysłu odzieżowego na środowisko naturalne.

Powstały w trakcie pracy materiał może być szeroko stosowany – zarówno w produkcji odzieży, jak i akcesoriów. Może mieć zastosowanie w przemyśle wnętrzarskim. Elementy uszyte z odpadów skór naturalnych z pewnością zostaną docenione przez odbiorców/klientów, którzy cenią unikatowy design; zachowując założenie o wyeliminowaniu odpadów w procesie produkcyjnym decydujemy się na produkcję unikatową, której nie można konfekcjonować masowo.

Przy wprowadzeniu produktów zrealizowanych z odpadów skór naturalnych trzeba będzie wziąć pod uwagę aspekt biznesowy – tworzenie błamów skór z małych fragmentów jest procesem niezwykle czasochłonnym i wymagającym precyzji i skupienia, co przełoży się na wysoką cenę obiektów.

Dodatkowym argumentem na kolejne prace jest wykorzystywana w przemyśle skórzanym ilość toksycznych klejów i substancji. Na tym etapie przeprowadzenia projektu stały się one niemożliwe do wykluczenia. Mimo to, efekty związane z przywróceniem do obiegu odpadów, zostały osiągnięte i powinny być stosowane przez rzemieślników, małe marki odzieżowe i akcesoryjne, którym zależy na tworzeniu mody odpowiedzialnej.